چارچوب تصمیم گیری رهبران از دکتر مهدیه حمزه ئی
رهبران، عموماً وقتي با شرايطي روبرو ميشوند كه مستلزم اخذ تصميمات و واكنشهاي مختلف است، به نتايج دلخواه شان نمیرسند. اغلب، اتكاي مديران به رويكردهاي معمول رهبري است كه گاه، در شرايطی خوب جواب میدهد و گاه، آنگونه که انتظار ميرود نميشود. چرا اين رويكردها حتي وقتي منطق، حكم بر پيروزي آنها ميدهد، با شكست مواجه ميشوند؟ پاسخ را بایستی در فرضيهای دنبال نمود که تئوري و عمل سازماني را دارای سطحی مشخص از نظم و تخمینپذيري ميداند. اين فرضیه ریشه در بینش نيوتني دارد كه خود به نوعی شالوده مديريت علمي نیز محسوب شده، و مشّوق سادهسازيهايي است كه در شرايط معمول اتفاق میافتند. فراموش نکنیم که شرايط همواره در حال تغییر است و هر قدر پيچيدگی بیشتر باشد، توفیق در سادهسازي نیز ممكن است به شكست بيانجامد. لذا هیچ گاه نسخه ای واحد براي رهبري خوب در جمیع شرايط وجود ندارد.
اکنون زمان آن است تا چشم انداز رویکردهای سنتی در رهبری و تصمیمگیری را با وسعت نظر و درایت اندیشه های عالمانه در هم بیامیزیم. مقاله پیوست به انتخاب، ترجمه و بازنویسی دکتر مهدیه حمزه ئی، متخصص علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، شرحی است بر چارچوب یا الگویی به نام کانوین که به مدیران امکان میدهد امور را از زوایایی جدید بنگرند، مفاهیم پیچیده را تحلیل کنند و به مشکلات و فرصتهای جهانِ واقعی بپردازند. با استفاده از این رویکرد است که رهبران میآموزند تا چارچوب مدیریت امور محوله در سازمانهای تابعه خود را در قالب سناریوهایی احتمالی تعریف کنند و عملکرد خود را بهبود بخشند.
برای مطالعه بیشتر متن پی دی اف زیر را مطالعه نمایید: