نقش ورزش در توسعه پایدار 2030 سازمان ملل

نوشته : داوود سلیانچی

رئیس انجمن جت اسکی و جت بُت

 

مقدمه :

از زمان اهداف هزاره ، طیف وسیعی از مداخلات و سیاست ها به دنبال افزایش سهم ورزش در توسعه پایدار هستند؛ به طوری که در چندین نشست، وزیران ورزش کشورهای مشترک المنافع بر نقش ورزش در مشارکت اهداف توسعه و صلح تأکید کردند.  اکنون تعهدات جهانی و سیاست های دولتی با مشارکت گسترة وسیعی از سازمانهای جامعه مدنی، فدراسیون های ورزشی و سازمان های بخش خصوصی، از طریق تأمین منابع و ارایه رویکردهای ورزش محور همراه شده است. عزم سیاسی سازمان ملل و کشورهای مشترک المنافع و برخی مؤسسات، در سطوح مختلف رویکردهای ورزش محور را در راستای اهداف توسعه شکل داده اند.

شمار اظهارها و بیانیه های بین المللی که از ورزش به مثابه کاتالیزوری برای توسعه انسانی و اجتماعی حمایت می کنند، رو به گسترش است. از این میان، فقط نُه بیانیه از سوی مجمع عمومی سازمان ملل در سال های 2003 تا 201۴ صادر شد. در ضمن، دستور کار 2030 نفطه عطف مهمی در افزایش نقش ورزش در اهداف توسعه است که مسئولیت بیشتر ذینفعان را می طلبد تا به صورت جمعی در این برنامه جهانی سهیم شوند. این دستور کار چشم اندازی بلند پروازانه و متحول برای توسعه جهانی دارد که شامل 1۷ هدف است که به 1۶9 نشانگر و 230 شاخص تقسیم بندی می شود. کمیته بین المللی المپیک نیز این دستور کار را فرصتی تاریخی می داند که در آن تربیت بدنی و ورزش به مثابه ابزاری ارزشمند و کم هزینه برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار در نظر گرفته می شود. ظرفیت بالقوه و زیاد ورزش، دسترسی جهانی به ورزش، زبان بینا لمللی ورزش، تأثیر آن بر جوامع و به ویژه افراد جوان، واقعیتی است که در همه دنیا شناخته شده است .

سازمان ملل متحد و نقش ورزش

• از شروع جوامع بشری ، ورزش نقش مهمی در همه جوامع ایفا کرده و به عنوان یک بستر ارتباطی قوی عمل می کند که می تواند برای ترویج فرهنگ صلح مورد استفاده قرار گیرد.
• سازمان ملل نقش ورزش را در دستیابی به پایداری به رسمیت می شناسد.
• سازمان ملل مدت‌هاست که ورزش را به‌عنوان عامل مهمی در تحقق اهداف توسعه و صلح به‌شمار می‌آورد.
• ورزش با گستردگی جهانی و تأثیر آن بر جوامع و به‌ویژه بر جوانان، می‌تواند باعث فراگیری و توانمندسازی مردم در سراسر جهان شود.
• ورزش نقش مهمی در تلاش‌های سازمان ملل برای بهبود زندگی مردم در سراسر جهان دارد.
• سازمان ملل متحد در مورد ورزش برای توسعه و صلح … با استناد به این تجربه، این مرور کلی به نقش و پتانسیل ورزش در رابطه با برنامه 2030

از اواخر دهه 1990 ،ورزش به طور فزایندهای بخشی از گفتمان های توسعه قرار گرفت و ائتلاف های سازمانهای ورزشی، برای متقاعد کردن سازمان ملل و آژانسهای وابسته به آن در مشارکتی که ورزش می تواند در دستیابی به اهداف شان داشته باشد، رو به افزایش بود . نهایتا این گفتمان ها از اوایل دهه 2000 به ثمر نشست و ورزش به عنوان یکی از استراتژی های دستیابی به اهداف توسعه هزاره مطرح شد. این دستور کار شامل 8 هدف بود که رویکردی استراتژیک به حل مشکلات توسعه از جمله تقویت آموزش، بهبود امنیت جامعه و انسجام اجتماعی، کمک به زنان و دختران و جوانان در معرض خطر و مسائل بهداشت عمومی )از جمله ایدز( داشت. این دستور کار فرصتی برای سازمانهای ورزش برای توسعه فراهم کرد که در بسیاری از برنامه های توسعه، ورزش نقشی محوری داشت و پروژه هایی در این راستا مانند بیرون انداختن ایدز (Out Aids-Kicking )اجرا شد. با این همه عدم توجه کافی به موضوعاتی نظیر فرهنگ بومی و ملی کشورها، منابع مشترک، عدالت و غیره سبب گردید که این اهداف نگاهی جامع به توسعه پایدار نداشته باشند. اگرچه همه کشورها از لحاظ دایره شمول مخاطب اهداف توسعه هزاره بودند ولی در عمل کشورهای فقیر با کمک کشورهای توسعه یافته باید به توسعه می رسیدند که محقق نگردید. در نتیجه با پایان یافتن بازه زمانی اهداف توسعه هزاره در سال 2015 ،تدوین برنامۀ توسعه با مشارکت بازیگران دولتی و غیردولتی و تحت هدایت سازمان ملل متحد، آرمانها و اهداف جدیدی برای پس از سال 2015 تصویب گردید. این اهداف با عنوان دستور کار 2030 مطرح شد و شامل 17 هدف کلی، 169 نشانگر و 244 شاخص است. این اهداف در مقایسه با اهداف توسعه هزاره از جامعیت بیشتری برخوردار است و به نظر میرسد تاحد قابل توجهی توانسته است خلاهای گذشته را جبران نماید.

این دستور کار، به مثابۀ مرجعی برای سازمانهای مختلفی که در راستای توسعه پایدار گام برمی دارند تبدیل شده است. کمیته بین المللی المپیک)آی.او.سی (، معتقد است که جنبش المپیک هم این فرصت و هم این وظیفه را دارد تا به صورت فعالی در پایداری جهانی و در راستای چشمانداز “ایجاد دنیایی بهتر از طریق ورزش” سهیم شود. از این رو دستور کار 2030 سال 2015 سازمان ملل، محوری برای اقدامات این کمیته در راستای توسعه پایدار است. آی.او.سی، دستور کار 2030 را فرصتی تاریخی می داند که درآن تربیت بدنی و ورزش به مثابۀ ابزاری ارزشمند و کم هزینه برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار در نظر گرفته می شود. ظرفیت بالقوه و بالای ورزش، دسترسی جهانی به آن، زبان جهانی اش، تاثیر آن بر روی جوامع و به ویژه افراد جوان حقیقتی است که در همۀ دنیا شناخته شده است.

از آنجایی که رویکردها و دیدگاه های مشترک برای ارتقای جنبش ورزش برای توسعه به سرعت در عرصه بین المللی ظهور کرده است و دستور کار 2030 و اهداف توسعه پایدار به مثابۀ بنیانی محکم برای اعضای سازمان ملل، کشورهای عضو، فدراسیونهای بینالمللی و دیگر ذینفعان قرار گرفته است؛ شناخت صحیح چارچوبی که دستور کار 2030 ایجاد کرده و مشارکت ورزش، فعالیت بدنی و بازی فعال که از ورزش به عنوان سکویی برای اهداف گستردهتر توسعه به جای تمرکز بر خود ورزش استفاده می کند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این چارچوب طیف گستردهای از اهداف فردی، توسعه اجتماعی بین فردی، بهبود سلامتی، حل مناقشات، گفتمان بین فرهنگی، رشد اقتصادی و برخورداری های اجتماعی را شامل می شود.

برای درک دقیق تری از ارتباط شاخص ها و نشانگرهای مربوط به این دستورکار با حوزۀ ورزش، نهایتا 6 هدف در بین 17 هدف دستور کارح  2030 که می توان آنها را با بخشی از کارکردهای حوزۀ ورزش مرتبط دانست به قرار زیر است:

هدف سوم: سلامت و تندرستی برای همه

هدف چهارم :  آموزش کیفی برای همه

هدف پنجم: تساوی جنسیتی

هدف هشتم: رشد اقتصادی، هدف یازدهم: شهرها و جوامع پایدار

هدف یازدهم: ایمن، منعطف و پایدار ساختن اقامتگاههای انسانی

هدف شانزدهم: صلح، عدالت و موسسات قوی

برنامه راهبردی جهانی برای فعالیت بدنی:

کميته بين المللي المپيک به خاطر تلاش‌هايش در سراسر جهان از جمله در زمينه کمک‌هاي انسان دوستانه، صلح، آموزش، برابري زنان و مردان، محيط زيست و مبارزه عليه ايدز به عنوان ناظر اين سازمان انتخاب شد. کميته بين المللي المپيک از اين پس امکان حضور در نشست‌هاي مجمع عمومي سازمان ملل را خواهد داشت و نماينده اين كميته مي‌تواند در آنجا درباره ترويج ورزش سخنراني كند. ژاک روگ، ريس کميته بين المللي المپيک در اين خصوص گفت: اين شناسايي نقش عظيم ورزش است که مي تواند به ايجاد دنيايي بهتر و صلح آميز کمک كند. وي افزود: ارزش هاي المپيک کاملا با نگرش فلسفي سازمان ملل هماهنگ بوده و مطابقت دارد و اين تصميم اتخاذ شده موجب تقويت بيشتر همکاري ميان کميته بين المللي المپيک و آژانس‌هاي سازمان ملل متحد مي گردد. کميته بين المللي المپيک نيز در همکاري تنگاتنگ با شمار وسيعي از آژانس ها و ارگان هاي تخصصي سازمان ملل متحد به نفع جوانان و جامعه فعاليت مي کند.

استراتژی پایداری IOC

دستور کار المپیک 2020، نقطه شروع استراتژی پایداری IOC

دو توصیه به طور خاص به پایداری مربوط می شود.

توصیه4 :

پایداری را در تمام جنبه های بازی های المپیک لحاظ کنید

کمیته بین‌المللی المپیک موضع فعال‌تر و نقش رهبری را با توجه به پایداری اتخاذ کند و اطمینان حاصل شود که در تمام جنبه های برنامه ریزی و برگزاری بازی های المپیک گنجانده شده است.

1. توسعه یک استراتژی پایداری برای توانمند ساختن سازمان دهندگان بازی‌های المپیک بالقوه و واقعی برای ادغام و اجرای معیارهای پایداری که شامل حوزه‌های اقتصادی, اجتماعی و زیست‌محیطی در تمام مراحل پروژه هستند; .
2. کمیته بین‌المللی المپیک برای برقراری بهترین حاکمیت ممکن برای یکپارچه‌سازی پایداری در سراسر سازمان کمک می‌کند ;
3. . IOC برای اطمینان از نظارت پس از بازی‌ها بر میراث بازی‌ها با پشتیبانی کمیته ملی المپیک و سازمان‌های خارجی مانند اتحادیه جهانی شهرهای المپیک UMVO)) .

توصیه  5  :

پایداری را در عملیات روزانه جنبش المپیک لحاظ کنید IOC  اصول پایداری را پذیرفته است:

1. کمیته بین‌المللی المپیک  اصول پایداری را در عملیات روزانه خود لحاظ می کند.

• کمیته بین‌المللی المپیک اصول پایداری را در تهیه کالاها و خدمات خود لحاظ کند و همچنین سازماندهی رویدادها (جلسات، کنفرانس ها و غیره).
• کمیته بین المللی المپیک برایکاهش تاثیر سفر و جبران انتشار کربن آن.
• کمیته بین‌المللی المپیکبرای اعمال بهترین استانداردهای پایداری ممکن برای تثبیت مقر خود در لوزان.

2. کمیته بین‌المللی المپیک برای مشارکت و کمک به ذینفعان جنبش المپیک در ادغام پایداری در سازمان و عملیات خود از طریق:

• توسعه توصیه‌ها,
• ارائه ابزارها, مانند بهترین تجارب و کارت امتیازی,
• فراهم کردن مکانیزم‌هایی برای تضمین تبادل اطلاعات بین ذینفعان المپیک;
• استفاده از کانال های موجود، مانند همبستگی المپیک، برای کمک و کمک به اجرای طرح ها.

3. برای دستیابی به موارد بالا, کمیته بین‌المللی المپیک برای هم‌کاری با سازمان‌های متخصص مربوطه مانند برنامه محیط‌زیست سازمان ملل (unep)

دستور کار المپیک 2020 (ادامه دارد)

پس از پذیرش برنامه ۲۰۲۰ المپیک, پایداری به عنوان یک اصل کاری جنبش المپیک در نظر گرفته شد.برای کمیته بین‌المللی المپیک, از جمله پایداری به عنوان یک اصل کاری به این معنی است که در هنگام تصمیم‌گیری, امکان پذیر بودن را تضمین می‌کنیم و به دنبال به حداکثر رساندن تاثیر مثبت و به حداقل رساندن تاثیر منفی در حوزه‌های اجتماعی, اقتصادی و زیست‌محیطی هستیم.

با توجه به ماهیت بلند مدت هر نسخه بازی‌های المپیک ، تقریباً نه سال از فرآیند نامزدی تا مرحله بازی‌های المپیک، اولین نسخه بازی‌های المپیک که از تغییرات آغاز شده توسط برنامه المپیک ۲۰۲۰ کاملاً بهره‌مند خواهد شد.با توجه به این بازه‌های زمانی و این واقعیت که پایداری نیازمند تفکر بلندمدت است, اهداف پایداری کمیته بین‌المللی المپیک براساس یک چشم‌انداز بلندمدت توسعه داده شده‌اند.

جدول زیر بازه‌های زمانی بازی‌های المپیک را تا سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد.این گزارش نشان می‌دهد که تصمیمات تا سال ۲۰۱۴ (انتشار برنامه المپیک 2020) تا سال ۲۰۲۰, تاریخ هدف اجرای برنامه المپیک ۲۰۲۰ چگونه پیش می‌رود.

جدول زمانی بازی های المپیک از سال 2014 (انتشار دستور کار المپیک 2020) تا سال 2030

2015	2016	2017	2018	2019	2020
انتخابات شهر میزبان بازی های المپیک زمستانی 2022	بازی های المپیک زمستانی جوانان لیلهامر 2016	انتخابات شهر میزبان بازی های المپیک 2024	بازی های المپیک زمستانی پیونگ چانگ 2018	انتخابات شهر میزبان بازی های المپیک زمستانی 2026	بازی های المپیک زمستانی جوانان لوزان 2020
انتخابات شهر میزبان بازی های المپیک زمستانی جوانان 2020.	بازی های المپیک ریو 2016	انتخابات شهر میزبان بازی های المپیک 2028	بازی های المپیک جوانان بوئنوس آیرس 2018		بازی های المپیک توکیو 2020
شروع فرآیند کاندیداتوری المپیک بازی های 2024		شروع بازی های المپیک زمستانی مرحله گفتگو 2026	شروع فرآیند کاندیداتوری بازی های المپیک زمستانی 2026

 

استراتژی پایداری IOC از تعهد ما برای مشارکت در دستور کار ۲۰۳۰ سازمان ملل متحد برای توسعه پایدار حمایت می کند.

جهان با چالش‌های مهمی در طیف گسترده‌ای از مسائل اجتماعی , زیست‌محیطی و اقتصادی مواجه است . مسائل عمده‌ای از قبیل بی‌عدالتی اجتماعی , نابرابری اقتصادی و تغییرات آب و هوایی رو به افزایش است . جامعه ورزشی از اثرات این مشکلات مصون نیست . ما معتقدیم که جنبش المپیک هم یک فرصت و هم یک وظیفه دارد تا فعالانه به پایداری جهانی در راستای چشم‌انداز خود کمک کند : ” ایجاد دنیایی بهتر از طریق ورزش ” .

به همین دلیل است که در سپتامبر ۲۰۱۵ سازمان ملل متحد نقش مهمی را که ورزش در حمایت از برنامه ۲۰۳۰ سازمان ملل برای توسعه پایدار و ۱۷ هدف توسعه پایدار ایفا می‌کند , تایید کرد .

17 هدف توسعه پایدار ( SDGs).

این ۱۷ هدف توسعه پایداری تا سال ۲۰۳۰ یک چارچوب مشترک برای سازمان‌ها فراهم می‌کنند تا توضیح دهند که چگونه آن‌ها در توسعه یدار و رفع چالش‌های کلیدی پایداری جهانی برنامه‌ریزی می‌کنند . این SDGs شامل پایان دادن به فقر , مبارزه با تغییرات آب و هوایی , مبارزه با بی‌عدالتی و نابرابری و بسیاری از دیگر آرمان‌های یک جهان بهتر و پایدارتر هستند .

مأموریت‌های اصلی جنبش المپیک، از جمله توسعه اجتماعی از طریق ورزش، از قبل با تعدادی از اهداف توسعه پایدار، به ویژه در زمینه‌های سلامت و رفاه (SDG #3)، آموزش با کیفیت (SDG #4)، برابری جنسیتی همسو هستند. (SDG #5)، صلح، عدالت و قوی موسسات (SDG #16) و مشارکت برای پایداری (SDG #17). با تعبیه بیشتر پایداری در فعالیت‌های خود، ما معتقدیم که می‌توانیم مشارکت IOC را در این اهداف توسعه پایدار تقویت کنیم و در عین حال به چندین SDG دیگر کمک کنیم، همانطور که در زیر نشان داده شده است.

دستور کار 2030 سازمان ملل برای توسعه پایدار، بند 37 ورزش همچنین عامل مهمی برای توسعه پایدار است.

ما سهم فزاینده ورزش در تحقق توسعه و صلح را در ارتقای بردباری و احترام آن می شناسیم و کمک هایی که به توانمندسازی زنان و جوانان، افراد و جوامع و همچنین به اهداف سلامت، آموزش و شمول اجتماعی می کند.

ما با طیف گسترده‌ای از سهام داران برای توسعه استراتژی پایداری IOC درگیر شده‌ایم.

روند مشاوره ما در سال 2014 به عنوان بخشی از توسعه دستور کار المپیک 2020 آغاز شد و تا کنون ادامه داشته است. این فرآیند توسط کمیسیون پایداری و میراث IOC با هدف فراگیر شدن هرچه بیشتر و توانمندسازی ما برای شناسایی موضوعات پایداری مادی و جاه طلبی های آینده خود تأسیس و اجرا شد.

مشاوره با ذینفعان
کمیته بین‌المللی المپیک ( که لوزان و مادرید را پوشش می‌دهد )	35  فدراسیون‌های ورزشی بین‌المللی المپیکی	شرکای برتر ما[1]	بیش از 25 سازمان بین‌المللی[2] و کارشناسان پایداری که منافع و دیدگاه‌های مختلف را نمایندگی می‌کنند	کمیته های سازماندهی بازی های المپیک    (OCOGs)  و 2024 شهرهای کاندید	نمونه‌ای از کمیته‌های ملی المپیک  NOCs نماینده مناطق مختلف جهان[3]

 

استراتژی پایداری IOC حول سه حوزه مسئولیت و پنج حوزه تمرکز تنظیم شده است

چارچوب استراتژی پایداری IOC در زیر نشان داده شده است:

سه حوزه مسئولیت

IOC دارای سه حوزه اصلی مسئولیت است:

• به عنوان یک سازمان؛
• به عنوان مالک بازی های المپیک. و
• به عنوان رهبر جنبش المپیک.

برای تعریف رویکرد پایدار استراتژیک بلندمدت خود، IOC باید نقش ها و فعالیت های خود را در هر یک از این حوزه ها و درجات نسبی کنترل و نفوذی که می تواند اعمال کند و همچنین تعهدات خود در پیشبرد پایداری را در نظر بگیرد. (توصیه هایی از دستور کار المپیک 2020 )

پنج حوزه تمرکز بر پایداری

پنج حوزه تمرکز بر جنبه‌های فعالیت‌های IOC که بیش‌ترین تاثیر را بر پایداری دارند , منعکس می‌گردد . همچنین با در نظر گرفتن چالش‌های کلیدی پایداری امروز و روشی که کمیته بین‌المللی المپیک و ذینفعان آن بر این باورند که کمیته بین‌المللی المپیک به طور موثر به آن کمک می‌کند , انتخاب شده‌اند .

پنج حوزه کانونی به شدت مرتبط هستند و باید به صورت یک کل در نظر گرفته شوند .

زیرساخت ها و سایت های طبیعی  AND NATURAL SITES  INFRASTRUCTURE

توسعه و بهره‌برداری از فعالیت‌های ورزشی داخلی و خارجی شامل پشتیبانی و زیرساخت اداری مانند عدم رقابت در بازی‌های المپیک و دفاتر مدیریت محصولات و خدمات مرتبط با آن توسط سازمان‌های بین‌المللی المپیک

منبع یابی و مدیریت منابع  SOURCING AND RESOURCE MANAGEMENT

تامین محصولات و خدمات توسط سازمان ها در جنبش المپیک، و مدیریت منابع مادی در طول چرخه عمر آن ها

تحرک MOBILITY

تحرک مردم و کالاهای مربوط به فعالیت‌های جنبش المپیک در مقیاس محلی و جهانی

نیروی کار WORKFORCE

شرایط کاری و فرصت‌های ارائه‌شده به کارکنان , داوطلبان و پیمانکاران جنبش المپیک

اقلیم CLIMATE

مدیریت انتشار مستقیم و غیرمستقیم گازهای گلخانه ای مرتبط با فعالیت های جنبش المپیک و سازگاری با پیامدهای تغییرات آب و هوایی

به عنوان بخشی از دستور کار المپیک 2020، IOC 18 هدف را برای سال 2020 در سه حوزه مسئولیت خود تعیین کرده است.

در راستای توصیه های 4 و 5 دستور کار المپیک 2020، وظایف IOC به شرح زیر است.

اهداف 5 :  IOC    برای مشارکت و کمک به ذینفعان جنبش المپیک در ادغام پایداری در سازمان ها و عملیات خود (دستور کار المپیک 2020، توصیه 5)

اهداف 4 : IOC  نقشی پیشگیرانه و رهبری در زمینه پایداری ایفا کند و اطمینان حاصل کند که در تمام جنبه های برنامه ریزی و صحنه سازی گنجانده شده است. بازی های المپیک (دستور کار المپیک 2020، توصیه 4)

اهداف 9 :   IOC برای پذیرش اصول پایداری و گنجاندن پایداری در عملیات روزانه خود (دستور کار المپیک 202، توصیه 5)

برای IOC به عنوان یک سازمان، 9 هدف برای سال 2020 تعریف شده است.

1. طراحی و ساخت خانه المپیک آینده براساس استانداردهای پایداری ملی و بین‌المللی تایید می‌شود
2. افزایش بهره‌وری انرژی ساختمان‌ها
3. ادغام پایداری در منابع کالا و خدمات , از جمله شرکت‌های برتر و دارندگان مجوز رسمی
4. دستیابی به کاهش قابل اندازه گیری در مقادیر زباله
5. کاهش تاثیر سفر کمیته بین‌المللی المپیک (سفر تجاری برای کارکنان کمیته بین‌المللی المپیک, اعضا و میهمانان; ناوگان وسایل نقلیه; جابجایی کارکنان; حمل و نقل کالا)
6. افزایش تنوع کارکنان, به ویژه افزایش تنوع جنسیتی و تنوع جغرافیایی
7. به عنوان بخشی از IOC@work2020 ، برنامه سلامتی را برای ترویج سبک زندگی سالم و فعال در IOC توسعه دهید.
8. دستیابی به بی طرفی کربن با کاهش انتشار مستقیم و غیرمستقیم GHG، و با جبران انتشار به عنوان آخرین راه حل
9. شامل پایداری در رویداده ای شرکت

برای IOC به عنوان مالک بازی های المپیک، چهار هدف برای سال 2020 تعریف شده است

مطابق با پنج حوزه تمرکز ما:

 O10 : اطمینان حاصل شود که پایداری به عنوان یک موضوع استراتژیک با شهرها در اوایل مرحله دعوت و در تمام مراحل فرآیند نامزدی مطرح می شود.

O11 : تعهدات پایداری در قرارداد شهر میزبان را تقویت کنید به طوری که مناقصه و میزبانی یک دوره بازی های المپیک می تواند عمل کند به عنوان یک کاتالیزور برای توسعه پایدار در شهر و منطقه میزبا

O12 : تقویت پشتیبانی و نظارت بر OCOGs اجرای تعهدات پیشنهادی مرتبط با پایداری، شهر میزبان الزامات قرارداد و توصیه های IOC، از جمله از طریق ارائه روش های مشترک و شخص ثالث مستقل ارزیابی در صورت لزوم

O13 : تسهیل مبادلات بین سهامداران بازی های المپیک (به عنوان مثال. OCOG  ها، شرکای ملی، مقامات شهر میزبان، شرکای برتر) و ایجاد مشارکت های استراتژیک با سازمان های خبره مربوطه برای توسعه راه حل های پایدار نوآورانه برای برنامه ریزی و برگزاری بازی های المپیک در راستای پنج حوزه تمرکز ما:

اولین دوره بازی های المپیک که به طور کامل از تغییرات آغاز شده در دستور کار المپیک 2020 بهره مند می شود، پاریس 2024 خواهد بود. با توجه به اهدافی که برای IOC به عنوان مالک بازی های المپیک تعریف شده و در استراتژی حاضر گنجانده شده است، این موارد در سال 2016 تصویب شد و برای فرآیندهای مربوط به بازی های المپیک زمستانی XXV (که در سال 2026 برگزار می شود) به بعد قابل اجرا خواهد بود. برای فرآیندهای برنامه ریزی فعلی بازی های المپیک، یعنی برای پیونگ چانگ 2018، توکیو 2020، پکن 2022 و پاریس 2024، کمیته بین المللی المپیک از نزدیک با کمیته های سازماندهی بازی های المپیک و شهرهای میزبان همکاری خواهد کرد تا شیوه های خود را با استراتژی پایداری فعلی هماهنگ کند.

برای کمیته بین‌المللی المپیک به عنوان رهبر جنبش المپیک , پنج هدف برای سال ۲۰۲۰ تعیین شده‌است .

مطابق با پنج حوزه تمرکز ما:

O14 : مکانیزم هایی را برای اطمینان از تبادل اطلاعات و بهترین شیوه ها بین سهامداران جنبش المپیک فراهم کنید

O15: تسهیل دسترسی به سازمان های خبره مربوطه برای توسعه دستورالعمل ها و راه حل های نوآورانه

O16 : از همبستگی المپیک برای کمک به NOC ها در اجرای طرح های پایداری استفاده کنید

O17 : راه اندازی یک برنامه سفیر شامل ورزشکاران، به منظور افزایش آگاهی در مورد پایداری در ورزش

O18 : نشان دادن نقش جنبش المپیک در پایداری، از طریق تجمیع اطلاعات و گزارش‌های جمعی

اهداف استراتژیک برای سال 2030 نیز تعریف شده است

برای هر یک از سه حوزه مسئولیت و برای هر یک از پنج حوزه تمرکز , اهداف استراتژیک برای سال 2030 تعریف شده است سال ۲۰۳۰ به عنوان یک افق زمانی مناسب در نظر گرفته شد, چرا که به نیاز به توسعه بلند بلند پروازی‌های پایداری بلند مدت پاسخ می‌دهد, دوره بازی‌های المپیک و فرآیندهای برنامه‌ریزی را در نظر می‌گیرد و با جدول زمانی  SDGs  همسو می‌شود.این مقاصد استراتژیک برای سال ۲۰۳۰, چشم‌انداز کمیته بین‌المللی المپیک درباره آینده پایدار را نشان می‌دهد.

اهداف راهبردی سال ۲۰۳۰ برای سه حوزه مسئولیت

اهداف استراتژیک برای ۲۰۳۰ در هر حوزه تمرکز

• استفاده از زیرساخت‌های موجود به حداکثر می‌رسد و مکان‌های موقت و قابل جداسازی در جایی استفاده می‌شوند که نیازی به میراث طولانی مدت مکان وجود نداشته باشد یا قابل توجیه نباشد.
• در صورت ساخته شدن، زیرساخت قابل دوام است و دارای حداقل اثر زیست محیطی داشته باشد.
• مکان ها تأثیر مثبت خالصی بر جوامع محلی دارند
• مکان ها به مناطق طبیعی حفاظت شده احترام می گذارند و فضاهای سبز شهری ترویج می شوند
• مکان ها به مناطق فرهنگی حفاظت شده احترام می گذارند
• مکان ها منابع آب را حفظ کرده و از کیفیت آب محافظت می کنند
• منبع یابی محصولات و خدمات، محیط زیست را در نظر می گیرد و تاثیرات اجتماعی
• محصولات و مواد به عنوان منابع ارزشمند تلقی می شوند و چرخه عمر آنها بهینه می شود
• راه حل های تحرک از نظر زیست محیطی و اجتماعی مسئول هستند
• عملیات حمل و نقل از نظر زیست محیطی و اجتماعی مسئولیت پذیر است
• گردشگری پایدارترویج می شود
• شرایط کار کارکنان و داوطلبان ایمن و سالم است و سبک زندگی فعال ترویج می شود
• نیروی کار نمونه ای از تنوع، فراگیری و برابری جنسیتی است
• فرصت های آموزشی با کیفیت و توسعه مهارت ها ارائه می شود به متخصصان جوان
• شرایط کاری در سراسر زنجیره تامین مطابق با قوانین محلی، منطقه ای و ملی قابل اجرا و موافقت نامه ها و پروتکل های بین المللی است.
• استراتژی های موثر کاهش کربن برای عملیات ها و رویدادها وجود دارد و با اهداف توافق نامه پاریس در مورد تغییرات آب و هوایی همسو است.
• سازگاری با پیامدهای تغییر اقلیم در برنامه ریزی امکانات و رویدادهای ورزشی لحاظ می شود

توجه :

الزامات برای شهرهای کاندید ، کمیته های سازماندهی بازی های المپیک (OCOGs)، شهرهای میزبان و شرکای تحویل آنها

الزامات زیر برای فرآیندهای مربوط به بازی های المپیک زمستانی  XXV (که در سال 2026 برگزار می شود) به بعد قابل اعمال خواهد بود.  برای فرآیندهای برنامه ریزی بازی ها المپیک فعلی ، یعنی برای پیونگ چانگ 2018، توکیو 2020، پکن 2022 و پاریس 2024، IOC از نزدیک با OCOG ها و شهرهای میزبان همکاری خواهد کرد. تا شیوه های خود را با استراتژی پایداری فعلی همسو کنند.

زیرساخت ها و مکان های طبیعی

• استفاده حداکثری از امکانات موجود و موقت و سازه‌های جداشدنی، و تنها تأسیسات دائمی جدیدی را توسعه دهند که مزایای بلندمدت برای جوامع محلی ارائه می‌دهند و به توسعه شهرهای پایدار کمک می‌کنند.
• استفاده از مواردی که قبلا توسعه یافته یا تخریب شده را در اولویت قرار دهید زمین بر روی سایت های سبز برای توسعه جدید مکان ها و زیرساخت ها، جایی که اینها می توانند فراهم کنند مزایای پایداری برای جامعه محلی
• حفظ وضعیت حفاظتی برای هر طبیعی یا فرهنگی مناطق حفاظت شده مورد استفاده برای بازی های المپیک
• از استانداردهای شناخته شده «ساختمان سبز» استفاده کنید متناسب با کشور/منطقه
• بهینه سازی عملکرد زیست محیطی المپیک مکان‌ها (به عنوان مثال تأثیرات بر هوا، آب، خاک، تنوع زیستی، آب و هوا و در دسترس بودن مواد خام)
• از جابجایی خانه ها و مشاغل موجود و تأثیرات نامطلوب بر مردم بومی و حقوق زمین خودداری کنید. در مواردی که اجتناب ناپذیر است، مطابق با مقررات محلی، مشورت کنید و غرامت و پشتیبانی عادلانه ارائه دهید

منبع یابی و مدیریت منابع

• اجرای شیوه های منبع یابی مسئولانه برای کالاها و خدمات، از جمله کالاهای ملی حامیان و دارندگان مجوز
• اجرای فرآیندهای موثر برای جلوگیری از تولید زباله و بهینه سازی چرخه عمر مواد

تحرک

• شهرهای کاندید و شهرهای میزبان برای توسعه راه حل های حمل و نقل پایدار به عنوان بخشی از پروژه بازی های المپیک خود
• OCOG ها و شهرهای میزبان برای به حداکثر رساندن استفاده از حمل و نقل عمومی و حالت های سفر فعال در زمان بازی های المپیک
• OCOG ها و شهرهای میزبان برای اجرای پایدار راه حل های لجستیک برای جابجایی کالا
• OCOG ها و شهرهای میزبان برای ترویج گردشگری پایدار در شهرها/مناطق میزبان

نیروی کار WORKFORCE

• OCOG ها برای اطمینان از ایمن و سالم بودن شرایط کاری کارکنان و داوطلبان، و که سبک زندگی فعال ترویج می شود
• OCOG ها، شهرهای میزبان و NOC های میزبان تمام اقدامات لازم را برای اطمینان از اینکه پروژه های توسعه یا سایر پروژه های لازم برای سازمان بازی‌های المپیک با استانداردهای بین‌المللی به رسمیت شناخته شده و کلیه توافق‌نامه‌ها، قوانین و مقررات بین‌المللی مطابقت دارد قابل اجرا در کشور میزبان با توجه به شرایط کاری
• OCOG برای ارائه فرصت های توسعه مهارت ها برای متخصصان جوان
• OCOG برای ترویج برابری جنسیتی و داشتن نیروی کار محلی که منعکس کننده تنوع کشور میزبان باشد.

اقلیم CLIMATE

• OCOG ها و شهرهای میزبان برای به حداقل رساندن انتشار کربن بازی های المپیک
• OCOG ها برای جبران انتشارات “مستقیم”/”مالکیت” خود
• OCOG ها و شهرهای میزبان برای ترویج کربن کم راه حل های بازی های المپیک در کشور میزبان و از طریق آن
• شهرهای کاندید، OCOG و شهرهای میزبان را انتخاب کنید عواقب بالقوه آب و هوا را در نظر بگیرید هنگام انتخاب مکان بازی های المپیک تغییر دهید

بحث و نتیجه گیری:

از نگاه ورزش برای توسعه، ورزشی مسیری ست برای دستیابی به اهداف گسترده تری از توسعه برای طبقات محروم و کم برخوردار جامعه، به جای اینکه به خود ورزش ختم شود. از اینرو ورزش برای توسعه در درون خود نوعی جاه طلبی برای تغییر سیستم ها و ساختارهای ناعادلانه دارد. باور به نیروی بالقوۀ ورزش در کسب فواید مثبت برای جامعه، منجر به شکل گیری صدها ابتکار در این زمینه شده است که از سوی سازمانهای غیردولتی، نهادهای دولتی، انجمنهای ورزشی، آژانس ها و عاملان شرکتی در سطح جهان حمایت و اجرا شدهاند. آخرین پیمان جهانی در این زمینه، دستور کار 2030 سازمان ملل در خصوص توسعه پایدار است که ورزش نقش قابل توجه و مستقیمی در دستیابی  6 هدف آن دارد. البته انسجام و همپوشانی نزدیک این اهداف است به گونه ای است که جداسازی این اهداف را مشکل می سازد. با این حال می توان برخی شاخص های این دستور کار را با حوزه ورزش مرتبط ساخت. دستیابی به اهداف توسعه پایدار از طریق ورزش، مشروط بر این است که این اهداف در گفتمانی معنادار و با گروه هایی پذیرنده و در همکاری مستقیم با سیاست های کلان، مورد استفاده قرار گیرد.

 

1 – شرکای برتر حامیان مالی المپیک در سراسر جهان هستند. آنها در حال حاضر شامل شرکت کوکاکولا، علی بابا، آتوس، بریجستون، داو، جنرال الکتریک، اینتل، امگا، پاناسونیک، پراکتر اند گمبل، سامسونگ، تویوتا و ویزا هستند.

[2] – از جمله برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، اتحادیه بین المللی برای حفاظت از طبیعت (IUCN)، سازمان بین المللی کار (ILO)، صندوق جهانی حیات وحش (WWF)، اتحادیه جهانی شهرهای المپیک، اتحاد ورزش سبز و غیره

3 – کرواسی، دانمارک، فنلاند، آلمان، مونته نگرو، اسلوونی، سوئیس، تونس، اوگاندا