تفاوت عطا و بذل – نکته اخلاقی
بسمه تعالی
تفاوت عطا و بذل
گزیده ای از سخنان اخلاقی استاد محمد رضا رنجبر
ما یک عطا داریم و یک بذل،
عطا یعنی بخشیدن و بذل هم یعنی بخشیدن،
منتها عطا بخشیدنی است که در پشت آن چشم داشت وجود دارد . انتظار وجود دارد .اگر من یک گردو می دهم به شما انتظار دارم شما هم یک گردو به من بدهید.اگر قرض بهت دادم انتظار دارم یک وقتی خواستم قرض به من بدهی.بخشش است اما بلا عوض نیست.چشم داشت دارم…
اما بذل آن بخشش بی انتظار است.بخشش بلاعوض. بخشش بی چشم داشت.
می دانید که سیدالشهدا امام حسین علیه السلام به کسانی که قرار شد هم کاروان او و در رکاب او باشند دو شرط کرد.یکی از این شروط همین بود که کسانی باشندکه اهل بذل هستند و اهل بخشش هستند هیچ چشم داشت و انتظاری نداشته باشند.امام حسین علیه السلام خون خودش را بدون چشم داشتی بذل نمود.این بذل و بخشش را هم از کودکی آموخته بود….
برخلاف ما که از کودکی کودکان مان را با بخل و خست بزرگ می کنیم .مادر چند تا پسته می گذارد در کیف بچه اش و می گوید مامان میروی مدرسه به کسی ندهی ، فقط خودت بخور به هیچکس نده. ببین چگونه بخل را به کودک تزریق می کند. در حالی که می تواند به او بگوید مامان این مشت پسته را بگیر برای دوستانت و این هم برای خودت. اول به دوستانت بده و بعد هم خودت ،از خوراکی خودت هم به آنها اضافه کنی بیشتر خوشحال می شوم.این بچه کریم بزرگ می شود.کرامت در تارو پودش می رود.وقتی بچه سرش به گل میز می خورد گریه می کند ،مادربرای آرامش او به گل میز می زند و میگوید د بزن، بزن این گل میز را….یعنی از همان اول انتقام را آموزش می دهد .اگر زدند بزن اگر هم نزدند بزن. همین کودک بزرگ می شود پشت چراغ قرمز می رود یک کسی بوق می زند اعصابش بهم می ریزد پیاده می شود دست به قفل فرمان می شود….
روز عاشورا امام حسین علیه السلام چقدر هتاکی شنید اما صبوری کرد و حلیم بود و عصبانی نشد….آیا می شود ما هم اینگونه باشیم؟چرا نمی شود…..
پیاده کننده متن: مهسا فردرو
به سفارش سایت فکرورزی
Fekrvarzi,ir
