تاريخ پیدایش شلوار – نوشته عسل ستایش
پيدايش شلوار در طول تاريخ به قرن هفتم تا ششم قبل از ميلاد بر مي گردد.هر چند نه اطلاعات دقيق در مورد مخترع آن و نه تاريخ دقيق پيدايش آن وجود ندارد.اما قديمي ترين آثار باقي مانده گوياي آن است كه شلوار در طول تاريخ توسط سربازان و سواركاران ايراني پوشيده مي شده است.اين پوشش براي زنده ماندن سربازان در حين جنگ و سواركاري بسيار مؤثر بوده است.نمونه اي از قديمي ترين شلوار ايرانيان در دوره مادها بوده كه بر روي يك لوح طلائي از گنجينه جيحون ثبت شده است كه با بند در قسمت مچ پا بسته مي شده.
يك نمونه ديگر شلوار قديمي كه حدود ٣٠٠٠ سال پيش است در گورستاني واقع در غرب چين يافت شده كه به علت آب و هواي خشك آن منطقه توانسته دوام بياورد و اكنون در موزه اي در چين است. اين شلوار از سه تكه تشكيل شده كه دو تكه مربوط به پاچه هاي شلوار هستند و تكه وسط در فاق شلوار قرار گرفته است.
اما به تدريج شلوار وارد غرب شد كه مي توان گفت فرم و كاربرد آن را به بربرها و وحشي ها نسبت مي دادند.
در اروپاي شمالي نوعي شلوار تنگ كه از پوست حيوانات تهيه شده بود تا از سرما در امان باشند مي پوشيدند،كه بعدها سربازان رومي از آن نوع شلوار استفاده كردند.
در قرون وسطي يعني قرن پنجم تا پانزدهم ميلادي،مردان ايتاليايي يا همان رومي ها جوراب شلواري داشتند كه در بالا كمربند و از زانو به پايين با بند جوراب به صورت ضربدر بسته مي شد.
در اواخر قرن ١٥ و ١٦ ميلادي آلماني ها تناسب شلوار را تغيير دادند به طوري كه شلوار در قسمت ران بسيار حجيم تر و در قوزك پا تنگ شد.قسمت هاي پف دار داراي چاك بود و زير آن از پارچه هاي رنگي استفاده مي كردند.
در اسپانيا اين شلوارها داراي پف كمتر و بدون لايه هاي ديگر بود.
در فرانسه پف هاي شلوار به صورت افقي بود.
در انگلستان از هر دو مدل استفاده مي كردند.
در قرن ١٧ شلوارهاي راسته كه به پايين آن يك دسته روبان دوخته مي شد از ويژگي هاي آن دوران بود؛در واقع اين نوع شلوار نوعي زير دامني بودند.
در قرن ١٨ شلوارها تنگ و تا بالاي زانو به وسيله دكمه يا سگك بسته مي شد و كنار هاي آن توسط دكمه به هم متصل مي شد؛همراه با آن هم جورابي از جنس ابريشم پوشيده مي شد.
در اوايل قرن ١٩ ادوارد هفتم پسر ارشد ملكه ويكتوريا شلوارهاي امروزي را باب كرد. شلوارهاي داراي خط اتو كه توسط دكمه در جلو براي نگه داشتن كمر شلوار كه بيشتر از رنگ هاي خنثي استفاده مي كرد را رواج داد.
—
شلوار تا قرن ها به عنوان پوششي مردانه در نظر گرفته مي شد و شلوار پوشيدن همواره با مفاهيمي همچون مردانگي و قدرت در ارتباط بوده است.شلوار پوشيدن زنان تا اوايل قرن بيستم امري عادي نبود و حتي در مواردي با ممنوعيت و جريمه همراه بوده است.
در سال ١٨٠٠- پوشيدن شلوار براي زنان در پاريس ممنوع و تخلف از اين قانون جرم و مي توانست آن ها را راهي زندان كند.
سال ١٨٥١- اولين زمان براي شلوار پوشيدن زنان ثبت شده و همچنين از ” اليزابت ميلر ” فعال حقوق زنان به عنوان اولين زني كه شلوار پوشيده ياد مي شود. شلواري كه اليزابت ميلر پوشيده بود توسط ” آمليا بلومر ” و در روزنامه او به زنان معرفي شد. بلومر حامي حقوق زنان بود و اولين روزنامه اختصاصي زنان را به راه انداخته بود.او در روزنامه خود زنان را به پوشيدن شلوار تشويق مي كرد و شخصا با شلوار در مكان هاي عمومي حاضر مي شد.تا جايي كه كم كم نام آن به بلومر تغيير كرد و به زناني كه شلوار مي پوشيدند Bloomers گفته مي شد.
سال ١٨٩٢- قانون منع پوشيدن شلوار خانم ها در پاريس مشمول اصلاح شد،اما تغييرات وارد شده در مفاد آن بسيار جزئي بودند.در متن اصلاحيه آمده بود كه زنان در صورتي اجازه پوشيدن شلوار بلند دارند كه مجبور به نگه داشتن فرمان دوچرخه و يا افسار اسب باشند.
سال ١٩٠٩- دوباره قانون منع پوشيدن شلوار مشمول اصلاح شد،اما تغييرات وارد شده در مفاد آن بسيار جزئي بود.
سال ١٩١٩- ” لويرا كاپتيلو ” روندي كه در جوامع آن زمان وجود داشت را با پوشيدن شلوار در ملاء عام به چالش كشيد.كاپتيلو به خاطر اين عمل كه جرم خوانده شد به زندان فرستاده شد،اما قاضي بعدا اتهامات عليه او را رد كرد.
سال ١٩٢٠- پوشيدن شلوار توسط خانم ها به طور صعودي افزايش يافت. ” كوكو شانل ” يكي از افرادي بود كه خود با پوشيدن شلوار و لباس هاي مردانه به حمايت از حق برابري زنان و مردان در پوشش پرداخت.
سال ١٩٣٠- بازيگران معروف براي عكاسي هايشان از شلوار استفاده مي كردند.
سال ١٩٣٢- ” مارلين ديتريش ” در مراسم افتتاحيه يكي از فيلم هايش با تاكسيدو،كلاه و كفش چرم روي فرش قرمز رفت.اين كار ديتريش باب گفتگوهاي ملي در امريكا درباره شلوار پوشيدن زن ها را باز كرد.اما كارهاي ” كاترين هپ بورن ” در اين زمينه غليظ تر بود.ديتريش براي داشتن استايل خاص شلوار مي پوشيد ولي هپ بورن أساسا به آزادي در پوشش معتقد بود و شلوار مي پوشيد،چون در آن راحت بود و اين نكته براي تهيه كنندهاي هاليوود يك كابوس بود؛چرا كه چنين زني در طبقه بندي هاي هاليوود جايي نداشت و مي توانست فروش فيلم ها را زير سوال ببرد.
سال ١٩٣٨- اوج درگيري ها بر سر شلوار پوشيدن زن ها وقتي بود كه ” هلن هوليك “، يك مربي مهد كودك متهم به دزدي با شلوار به دادگاه رفت.قاضي كه از انتخاب لباس او تعجب كرده بود هلن را به خانه فرستاد و دستور داد تا پنج روز بعد با پيراهن مناسب به دادگاه بيايد؛او در جواب قاضي گفته بود:من روي حقم پا فشاري مي كنم.اگر به من مي گوييد كه بروم و لباسم را عوض كنم هرگز اين كار را نمي كنم.من شلوار را دوست دارم چون راحت است.
سال ١٩٤٢- در طول جنگ جهاني دوم زنان كارهاي صنعتي انجام مي دادند.شلوار شوهرانشان را مي پوشيدند.بعد جنگ از شلوار براي كارهاي باغباني،كشاورزي و تفريحي استفاده مي كردند.به مرور زمان ديگر لباس مردانه پوشيدن به نياز تبديل شده بود.
سال ١٩٤٤- إعلام شد فروش شلوار زنانه پنج برابر بيشتر از سال هاي قبل شده است.
سال ١٩٤٨- با ظهور برند ديور و طراحي لباس به همراه دامن هاي زيبا بار ديگر شلوار به حاشيه رفت.
سال ١٩٥٠- پوشيدن شلوارهاي جين نشانه شورشي بود كه عموما دخترهاي نوجوان پيشگام آن بودند، در حالي كه مادرهايشان ترجيح مي دادند در خانه شلوار بپوشند.
سال ١٩٦٠- آندره كوررژ، شلوار بلند براي زنان را به عنوان مُد و لباس معرفي كرد كه منجر به دوران شلوارهاي طراحي شده و از بين رفتن تدريجي معاهدات عليه دختران و زنان و پوشيدن شلوار در مدارس،محل كار و رستوران ها بود.
سال ١٩٦٦- ايو سن لورن، اولين كت و شلوار مخصوص زن ها را طراحي كرد،شلوار زنانه از يك تابو شكني به يك استايل تازه مُد و فشن تبديل شد.
سال ١٩٦٩- شارلوت ريد، براي اولين بار در صحن مجلس سنا با شلوار وارد شد.
سال ١٩٧٠- بالاخره شلوار زنانه با روي كار آمدن جنبش هيپي، انقلابي در لباس زنانه رخ داد و شلوار تبديل به سمبلي براي آزادي هاي زنان شد.
در اين دوران مدل ها با سرعت بيشتري تغيير كرد.شلوارهاي كوتاه و بلند،شلوارهايي كه در بالا تنه گشاد و دم پا تنگ و شلوارهايي كه دم پا گشاد بودند.مدلي به نام Oxford بود كه بيشترين گشادي شلوارهاي دم پا را داشت. شلوارهاي ديگر از بالا به پايين به تدريج تنگ مي شد و در كمر داراي پيلي بود.
در حال حاضر شلوار يكي از بديهي ترين لباس هاي روزانه عموم مردم محسوب مي شود.این لباس در برخی جوامع نماد مبارزات مدني براي دست يابي به حقوق برابر براي انتخاب پوشش راحت شده است.
عسل ستایش
