بخش مهمی از زندگی واقعی انسان،با ملاقاتهای او آغاز می شود

همزمان با ایام تشییع پیکر مطهر شهدای گمنام در شهرستان شهید پرور زرندیه و توفیق حضور در این مراسم باشکوه طی هفته گذشته ، بواسطه بیش از سه دهه مسئولیت اداری بعنوان خادم خانواده های معظم شاهد و ایثارگر و به لحاظ ضرورت ایفای مسئولیت اجتماعی  ،به بهانه  مناسبت سالروز جهانی بزرگداشت مقام معلولین عزیز فرصتی فراهم شد تا خدمت همشهری عزیزم شاعر آئینی ،نویسنده و فعال عرصه فرهنگی جناب آقای هادی بیابانی برسم و برحسب وظیفه از مقام شامخ ایشان بواسطه نقش آفرینی کم نظیر  نامبرده در عرصه های اجتماعی ،فرهنگی و… به سهم خود قدردانی نمایم .یقینا نگارش ویژگی های اخلاقی و… این بزرگوار که صد البته بواسطه اندکی ناتوانی عضوی از بدن در محاورات عامیانه بعنوان احدی از جامعه معلولین از ایشان یاد می شود که در این رابطه نیز با جدیت تمام اندک زمانی است که مترصد یافتن واژه جایگزین و عبارت در شان و درخور این قشر گرامی هستم در این یادداشت نمی گنجد( بنا به دلایل کارشناسی  به نظر می رسد،( واژه هایی از قبیل توان یاب و… هم زیبنده این گروه از جامعه نیست) .لیکن بواسطه توفیق قریب به سه دهه افتخار همکاری مستقیم و غیر مستقیم با برخی از واحدهای تحت راهبری اساتید بزرگوار حاج محسن قرائتی و حجت الاسلام حمید رضا ارباب سلیمانی در زمینه ترویج و توسعه فرهنگ اقامه نماز ،طرح آموزشی و تربیتی چهره به چهره و…  که بصورت کشوری انجام می پذیرند و اخیرا افتخا رتنظیم گزارش کشوری عملکرد سالیانه منتشره مربوط را نیز داشته ام ، ضمن مطالعه دقیق نکات کاربردی  کتب و جزوات تالیفی متعدد مرتبط با موضوع مورد بحث  ، ملاحظات میدانی صورت گرفته از دو جلسه کوتاه دیدار چهره به چهره با خانواده موصوف بنده را برآن داشت که : پیشنهاد افزایش بازه سنی تعیین شده جهت افراد مشمول را جهت تعمیم به جامعه هدف بیش از گروه سنی ۱۸ سال را بواسطه تاثیر بسیار بالای آن علی الخصوص در برخی از گروههای خاص جامعه محضر اساتید بزرگوار تصمیم گیرنده  ارایه نمایم و در این رابطه با شناخت بسیار خوبی که از این دو استاد بزرگوار دارم امیدوارم هستم که پیشنهاد مطروحه توسط این جانب  مورد پذیرش آنان قرار گرفته و با نظر مساعد آنان مقدمات عملیاتی شده آن بصورت ملی در کوتاهترین بازه زمانی ممکن میسر گردد

 ملاحظات عینی بنده از آن زمان مورد توجه واقع شد که: اثرات یادداشت قبلی باز نشر شده در سطح رسانه های مجازی دیداری و شنیداری مختلف در سطح منطقه ،متعاقب یادآوری این جانب در زمینه  ضرورت اهتمام و توجه بیشتر مسئولین ذیربط به امورات مختلف مبتلابه این گروه عزیز از جامعه ،بویژه در مناسبتهای خاص مسئولین مختلف شهرستان را بر آن داشت تا با اختصاص وقت و پیش بینی برنامه های متنوع جهت تجلیل از تلاشهای ارزشمند این همشهری گرامی اندکی ایفای نقش نمایند.در این خصوص به لحاظ عدم اطاله کلام از بیان ویژگی های اخلاقی و توانمندیهای کم نظیر برادر عزیزم جناب آقای هادی بیابانی خود داری نموده و صرفا به بیان خلاصه ای از ملاحظات روزی که در منزل ایشان جهت ملاقات حضور یافتم و آثار مشهود رضایت نسبی وی از بابت حضور بنده و سایر مسئولین ذیربط شهرستان را در چهره و رفتار ایشان بوضوح مشاهده نمودم ( یقین دارم که در هیچ جای دنیا ،هیچ چیزی جای تکریم و احترام را نمی گیرد) بسنده می نمایم.

     درزمان حضور در منزل ایشان  به اتفاق  دوتن از برادران بزرگوارشان صحبت کوتاهی نیز با خواهر محترمه وی که بانویی محجبه و بسیار باوقار بودند و سالیان متمادی است که با علاقه وافر و روحیه ایثارگرانه در حال خدمت خالصانه در امورات مختلف ایشان هستند را داشتم.  در واقع کنجکاوانه دوست داشتم که  اطلاعات بیشتری در زمینه کم و کیف نحوه گذران زندگی این خانواده محترم داشته باشم. لذا از این خواهر محترمه که قریب به چهار دهه از عمر خود را سپری نموده اند ،سئوال نمودم که: آیا سرکار عالی علاوه بر همراهی تمام وقت با برادر گرامیان به شغل دیگری نیز اشتغال دارید ؟ مشارالیها در کمال متانت و وقار در پاسخ به سئوال بنده صادقانه فرمودند : “بنده با خدای خود عهد و پیمان  بسته ام که تا زمانی که زنده هستم بصورت تمام وقت  با افتخار در کنار برادرم باشم و خدمتگزاری نمایم”.

در لحظه بر خود بالیدم که چنین خواهر و برادر عزیزی را در دیار خود  داریم که به سهم خود باعث مباهات و افتخارات همشهریان گرامی می باشند و..‌‌. .

با عنایت به مطالب عنوان شده ؛براستی  مسئولین رده های مختلف جامعه و عموم فرهیختگان چه میزان از وقت خود را صرف برنامه ریزی در زمینه تامین نیازهای اولیه و ثانویه این قشر معظم می نمایند ؟ در مقوله ارائه خدمات و تسهیلات اجتماعی و فرهنگی به این قشر گرامی چه نو آوری هایی در دست انجام است ؟ آیا  مجموع خدمات مرتبط با رویکرد نیاز سنجی و آینده پژوهشی جامعه هدف صورت خواهد پذیرفت  یا در حال انجام است ؟ با ملحوظ نمودن ویژگی ها و نقش آفرینی این گروه معظم در سطح جامعه نسبت به همنوعان چه تدابیری اندیشیده شده است ؟ و.‌…

در خاتمه بر خود فرض دانستم ، این مهم را محضر بزرگواران یادآور  شوم که : اکنون لحظه ای بیش نیست که با سپری شدن آن ،لحظه اکنون به گذشته تبدیل می شود و می گذرد ؛جملگی انسانها همیشه می توانند کار جدیدی را آغاز نمایند و تجربیات نو نیز بدست آورند ،لیکن هرگز قادر به تسخیر زمان نخواهند بود و زندگی امروز ما ،حاصل نگرش گذشته مان است و زندگی آینده مان نیز حاصل نگرش و انتخاب های امروز ماست،هر چند که : ساکنان دریا پس از مدتی  دیگر صدای امواج را نمی شنوند و چه تلخ است غصه عادت و… .

در خاتمه امید است تا خیلی دیر نشده است ملاحظه این نوشتار کوتاه موجبات جلب توجه بیشتر مسئولین ذیربط در جهت ضرورت و اهمیت رسیدگی و توجه لازم به امورات مختلف این قشر معزز  و جلب رضایت حق تعالی قرار گردد .