“هنر دستان پارسي” – عسل ستایش
يادداشتي درباره مجموعه مستند صنايع دستي منسوخ شده در ايران با عنوان “هنر دستان پارسي”
عسل ستایش
در سال ١٣٩٠ تصميم گرفتم درباره رشته هاي صنايع دستي منسوخ شده تحقيق كنم.از آنجايي كه هر صنعتي كه كمتر از ٥ صنعتگر در آن فعاليت دارند جزء رشته هاي منسوخ شده و صنايعي كه ١٠ صنعتگر فعال در آن كار مي كنند جزء رشته هاي در حال منسوخ شدن دسته بندي مي شوند؛مجموعه مستند خود را در شش قسمت انتخاب كردم.
+ اولين مستند درباره مَلِكي (گيوه) بود با كلي گشت و گذار كه يك استاد كار پيدا كنم كه گيوه را به صورت كاملا سنتي و دستباف بدوزد؛كه اين در روستا قلات محيا شد.استاد كاري به اسم يدالله كوچكي،استادي كه چندين نسل در اين صنعت فعال بودن و او آخرين بازمانده ميراث پدر بود.گله مند از مسئولين و اين كه روزگار را بعد از سال ها رنج كار به سختي مي گذراند.چند روزي مهمان آن بوديم تا مراحل ساخت يك گيوه را از شروع تا پايان به بهترين شكل ممكن به سرانجام رساند.
+ بعد از آن به سمت زرقان در ٢٥ كيلومتري شيراز رفتم كه در كنار امامزاده مكاني براي بوريابافي (حصيربافي) فراهم شده بود. اين رشته هم تقريبا در حال فراموشي است.غير از مردمان جنوب و برخي كشورهاي عربي،آن هم به دليل آب و هواي گرم و شرجي ديگر خواهاني ندارد.آنان ني ها را از ني زار اطراف جمع آوري مي كردند و بعد از بريدن ني از وسط و كوبيدن آن،آن ها را دسته بندي مي كردند و سَر مي انداختند كه چند روزي كار بافت آن طول مي كشيد و در آخر يك زيرانداز و يا سقف يك خانه آماده بود…..
متن کامل را می توانید بزودی در ماهنامه شماره ده جلا( نیاز اندیشه روز) مطالعه نمایید
