نگاهی به ماهنامه شماره 8 جلا- نیاز اندیشه روز
سخن سردبیر:
محسن فردرو
واقعیتی را قبول کنیم که زندگی موثر و مولد ما انسان ها از زمان تولد شروع نمی شود. سال های بسیاری لازم است تا یادگیری و ثبت تجربه ها اتفاق بیافتد.گاهی نیز قبل از پایان یافتن عمر زندگی مولد ما تمام شده و از آن بی اطلاع هستیم. بهتر است از خودمان سئوال کنیم که زندگی مولد و ثمر بخش یک انسان در چه سنی شروع و در چه سنی پایان می یابد؟. برخی زندگی مولد انسان را از زمان ورود به بازار کار و پایان آن را دوران بازنشستگی می دانند.
اما من معتقدم که موضوع زندگی مولد و ثمر بخش را باید بگونه ای دیگر مورد توجه قرار داد. شاید بتوانیم بگوییم که زندگی مولد و ثمر بخش انسان ها از وقتی آغاز می شود که تصویری از خودشان برایشان ترسیم می شود. از هنگامی که خود را می شناسند و تصویری از حال و آینده شان برایشان شکل می گیرد. از وقتی که درکی از اهداف و تصویری از مقصد برای مان ترسیم می شود. آن زمان که می فهمیم برای چه هدفی زندگی میکنیم و قرار است با کدام انگیزه و بدنبال کدام هدف گام برداریم.
شاید برای بسیاری زندگی مولد هیچوقت شروع نمی شود چون نمی دانند چرا زندگی می کنند و چه اهدافی را در سر دارند.از سوی دیگر برخی اوقات نیز زودتر از آنکه کهولت وافزایش سن و سال توان حرکت را از ما بگیرد ممکن است اهداف و انگیزه های عمل مان را از دست بدهیم در آن موقع است که دوران زندگی مولد و موثر ما به پایان رسیده است اگر چه ممکن است به لحاظ سن و سال هنوز در نیمه راه باشیم.
بدین ترتیب پایان زندگی مولد هر انسانی نیز هنگامی است که دیگر از آنچه که می خواهد به آن برسد یعنی از اهداف و انگیزه های زندگی اش تصویری روشن ندارد. نمی داند چرا زندگی می کند و قرار است به چه هدفی برسد و یا چه خدمت و وظیفه ای بعهده دارد. در واقع تصویری از آنچه باید باشد را ندارد.
بنظرم ملت ها نیز وقتی تصویری از آنچه هستند و آنچه باید باشند نداشته باشند زندگی مولدشان آغاز نشده است .سرنوشت بسیاری از ملت ها به همین موضوع بستگی دارد که تصویری از خودشان و آنچه باید باشند و آینده و اهداف شان، داشته باشند.در یک جمله می توان گفت انگیزه و هدف گذاری برای ماندن و تلاش برای رسیدن نقطه آغاز زندگی مولد و موثر است.
