نگاهی به آثار آنی لیبوویتز هنرمند عکاس Ani Leibovitz
آنی لِیبُویتز(Annie Leibovitz) عکاس آمریکایی است که بیشتر به خاطر ثبت پرترههای نامتعارف از افراد مشهور و سلبریتیها شناخته میشود. او اغلب تصویر سلبریتیها را در موقعیتهای غیررسمی و ژستهای خاص نشان میدهد.
آنا لو لیبویتز (Anna-Lou Leibovitz) نام کامل عکاسی است که با نام هنری «آنی لیبویتز» شناخته میشود. آنی در 2 اکتبر 1949 در «کنتیکت» از ایالتهای نیو-انگلند آمریکا متولد شد
آنی لیبویتز در انستیتوی هنری سانفرانسیسکو تحصیل کرد و در آنجا نقاشی آموخت. او در همانجا اولین کارگاه عکاسی خود را برگزار کرد و سپس رشتهی خود را به عکاسی تغییر داد. عکاسان سرشناسی همچون رابرت فرانک و هنری کارتیه برسون الهامبخش اولین آثار عکاسی آنی بودند.
یبویتز در سال 1970 کار خود را به عنوان عکاس ستاد مجله رولینگ استون آغاز کرد. در سال 1973 به عنوان عکاس ارشد رولینگ استون منصوب شد. شغلی که 10 سال در آن مشغول به کار بود. لیبویتز تا سال 1983 برای این مجله کار میکرد و در این دوره عکسهای پرترهی فراوانی از سوپراستارهای آمریکایی گرفت.
آنی لیبویتز نه تنها در زندگی حرفهای و کاریاش جنجالآفرین بود، بلکه این حواشی زندگی مالی او را نیز در برگرفت. در سال 2010، شخصی به نام کلنی کپیتال (Colony Capital) یک قرارداد تامین مالی و بازاریابی جدید با لیبویتز منعقد کرد. طبق این قرارداد، کپیتال مبلغ هنگفتی را به عنوان حق پخش آثار آنی پرداخت کرد. آنی که در چند پروندهی مالی درگیر بود، امکان داشت حتی مجبور به فروش خانهی خود شود. در کمتر از یک ماه، کپیتال ادعا کرد که بیش از هزار دلار در این قرارداد مشمول ضرر شده است و به همین جهت از لیپویتز شکایت کرد. این شکایتها تا جایی ادامه داشت که در دسامبر سال 2012، آنی لیبویتز خانهی خود واقع در یک روستا را به قیمت 33 میلیون دلار به فروش رساند تا غرامتهای وارده را جبران کند.
برخی افتخارات او:
- دریافت دکترای افتخاری هنرهای زیبا از دانشکده طراحی رود آیلند در سال (2018)
- دریافت مدال هنری Paez از VAEA در سال (2015)
- دریافت جایزهی Prince of Asturias در سال (2013)
- دریافت مدال صد ساله انجمن عکاسی سلطنتی (HonFRPS) در سال (2009)
- برگزاری نمایشگاه در سالن مشاهیر ADC در سال (1999)
پس از عکاسی از سوژههای بیشمار، آنی لیبوویتز متوجه شده است که هیچ تک عکسی نمیتواند شخصیت واقعی یک نفر را به نمایش بگذارد. او عقیده دارد در صورتی که چند عکس از سوژه گرفته شود، بهتر میتوان داستان او را بازگو کرد.
خشی از میراث آنی لیبوویتز به عنوان عکاس ارشد رولینگ استون به استفاده از تصاویر روی جلد مفهومی بر میگردد. به گفته لیبوویتز مهمترین عاملی که باعث شد روی جلد رولینگ استون از تصاویر مفهومی استفاده کند به یکی از تجربیات او در مجله لایف برمیگردد. او زمانی که میخواست از یک گروه شاعر عکاسی کند، سعی کرد از شعرهای هر شاعر در عکسهای خودش استفاده کند. به گفته او کلید خلق پرترهای مفهومی خوب، تحقیق و مطالعه است.
با وجود اینکه تجهیزات جایگاه خودشان را دارند، لیبوویتز عقیده دارد که شناخت نور مهمتر از شناخت تجهیزات است. با اینکه در حال حاضر او معمولا از فلاشهای اکسترنال برای عکاسی استفاده میکند اما سالهای زیادی فقط با نور طبیعی عکاسی کرده و به مطالعه خصوصیات آن پرداخته است
یبوویتز معتقد است که عکاسها باید همیشه عکسهای قبلی خودشان را ببینند. جالب است بدانید که خیلی از عکاسها این کار را نمیکنند و بیشتر عکسهای دیگر عکاسها را میبینند تا از آنها الهام بگیرند.
به عقیده لیبوویتز: «عکاسی یک رشته فوقالعاده برای جوانانی است که میخواهند خودشان و دنیای اطرافشان را کشف کنند.» او ادامه میدهد: «این رشته به آنها اجازه میدهد بیرون بروند، اطراف خودشان را ببینند و یک هدف داشته باشند.»