سروده جدید هوروش بانو نوابی

به نام خداوند الهام بخش

مثل خیال و خاطره خندیدی

درپشت ذهن تیره ی تبدارم

گفتی که قصه های فراوانی

هنگام خواب پیش تو می آرم

گفتی ببند دیده ی گریان را

آرام باش و با غم خود خو کن

مثل گذشته اهل توکل باش

بار دگر بسوی خدا رو کن

من رفته ام چنانکه تو خواهی رفت

این زندگیست یک سفر کوتاه

دنیا فقط شبیه گذرگاهیست

هشیار باش تا نشوی گمراه

برگشته رو به پنجره ها کردم

از پشت شیشه باز تو را دیدم

در دیدگان روشن وشفافت

آهنگ گفتگوی تو را دیدم

می خواستم دوباره بخندی حیف

مثل همیشه دل نگران بودی

یکدم تکان دست تو بود و بعد

از چشم من دوباره نهان بودی

رفتی و قاب پنجره خالی شد

اکنون اتاق پر ز خیال توست

خواب از سرم پراندی و می دانم

زین لحظه تا سحر همه مال توست

هوروش بانو نوابی

+1

0