تعریف و تاریخچه مالیات در کشور – دکتر امیر محمد راکعی اصفهانی
تعریف و تاریخچه مالیات در کشور
دکتر امیر محمد راکعی
در فرهنگ معین پولی که دولت برای کارهای عمومی و اداره کشور از مردم می گیرد را مالیات تعریف کرده است.
این هزینه ها از محل درآمدهایی که از مردم اخذ می شود تامین می گردد. دولت ها خودشان را در بخشی از سود فعالیت های اقتصادی سهیم میداند چرا که معتقد هستند که ابزار و امکانات و امنیت دستیابی به درآمد و سودها را دولت فراهم ساخته است.
در تاریخ کشور هم در زمان داریوش اول براساس وسعت خاک و ثروت ، مالیاتی به نام تالان نقره دریافت می شده است. اولین قانون مالیات بر درآمد در ایران سال 1309 وضع شده است که بیشتر شامل شرکت ها ، بازرگانان ، مشاغل آزاد و حقوق بگیران بوده است. این تاریخچه به اینجا ختم می شود که در اصل 51 قانون اساسی کشورمان آمده است که :
هیچ مالیاتی وضع نمی شود مگر به موجب قانون
لزوم پرداخت مالیات
مالیات و پرداخت آن یکی از فاکتورهای رشد و ارتقا جامعه به حساب می آید و در سایه این رشد رونق اقتصادی ، رسیدن به عدالت اجتماعی و همچنین افزایش خدمات و آبادانی کشور به دست می آید.چند سالی هست که بحث نظام جامع مالیاتی در محافل وجود دارد که چنانچه این نظام جامع مستقر گردد یکی از اهداف برقراری آن توزیع عادلانه تر درآمد و ثروت در بین افراد کشور است.
با توجه به شرایط کشور و سیاست های داخلی و خارجی کشور لزوم عدم وابستگی به نفت بیش از پیش حس می شود. پس برنامه ریزی برای وصول کامل مالیات و جایگزین کردن درآمدهای مالیاتی به جای درآمدهای نفتی از بنیان های توسعه اقتصادی کشور است. مالیات عامل منفی برای رشد تقاضا در کالاهای مصرفی است.که هم می تواند اثر مستقیم بر روی کاهش نقدینگی اشخاص گذاشته (کاهش خرید کالای مصرفی) و هم به طور غیر مستقیم مالیات وضع شده بر روی کالاهای مصرفی و غیر ضروری باعث کاهش قدرت خرید آنها شود. اقتصاددانان از مالیات بر مصرف بیشتر از مالیات بر درآمد حمایت می کنند.
یکی از معانی توسعه در هر کشور به ارمغان آوردن رفاه اجتماعی برای آحاد مردم است. در هنگامی که توزیع درآمدها به صورت عادلانه صورت گیرد آحاد مردم نیز می توانند نیازهای اصلی زندگی خود را به راحتی تامین نماید.
ادامه مطلب را می توانید در ماهنامه شماره 10 جلا مطالعه نمایید.
