تامس وولف رمان نویس مشهور

از او دو رمان بلند ، یک مجموعه داستان کوتاه و رمان کوتاه و یک رساله درباره ی سبک و شیوه ی ادبی انتشار یافته است.
البته پس از مرگ وولف، انبوه عظیمی از دست نوشته های او باقی ماند که ویراستار آثارش از میان آن ها دو رمان دیگر و نیز مجموعه ای از قطعه های کوتاه بیرون کشید.

توماس کلیتون ولف (زاده ۳ اکتبر ۱۹۰۰ – درگذشته ۱۵ سپتامبر ۱۹۳۸) رمان‌نویس آمریکایی اوایل قرن بیستم بود.

ولف چهار رمان طولانی و همچنین بسیاری از داستان های کوتاه، آثار نمایشی و رمان نوشت. او به خاطر آمیختن نثر بسیار بدیع، شاعرانه، راپسودیک و امپرسیونیستی با نوشته های اتوبیوگرافیک معروف است. کتاب های او که از دهه 1920 تا 1940 نوشته و منتشر شده است، به وضوح فرهنگ آمریکایی و آداب و رسوم آن دوره را منعکس می کند که از دیدگاه حساس، پیچیده و فوق تحلیلی ولف عبور می کند.

پس از مرگ وولف، نویسنده معاصر، ویلیام فاکنر گفت که ولف ممکن است بزرگترین استعداد نسل آنها برای هدف گیری بالاتر از هر نویسنده دیگری باشد.  تأثیر ولف به نوشته‌های جک کرواک ، نویسنده نسل بیت ، و نویسندگان ری بردبری و فیلیپ راث ، در میان دیگران گسترش می‌یابد.  او به‌عنوان یکی از اولین استادان داستان زندگی‌نامه‌ای ، نویسنده‌ای مهم در ادبیات مدرن آمریکاست و مشهورترین نویسنده کارولینای شمالی محسوب می‌شود. 

وولف در 15 سالگی شروع به تحصیل در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل (UNC) کرد. او که یکی از اعضای انجمن دیالکتیک و برادری پی کاپا فی بود، پیش‌بینی کرد که تصویر او روزی در نیووست نزدیک تصویر فرماندار مشهور کارولینای شمالی، زبولون ونس ، آویزان خواهد شد، که امروز هم انجام می‌شود.  ولف در سال 1919 که آرزو داشت نمایشنامه نویس شود، در دوره نمایشنامه نویسی ثبت نام کرد. نمایشنامه تک‌پرده‌اش، بازگشت باک گاوین ، توسط گروه تازه‌تأسیس کارولینا پلی‌میکرز ، که در آن زمان از همکلاسی‌های کلاس نمایشنامه‌نویسی فردریک کخ تشکیل شده بود، اجرا شد و ولف نقش اصلی را بازی کرد. او سردبیر روزنامه دانشجویی UNC بود The Daily Tar Heel  و برای مقاله ای با عنوان «بحران در صنعت» برنده جایزه ارزشمند فلسفه شد. یکی دیگر از نمایشنامه های او، شب سوم ، توسط Playmakers در دسامبر 1919 اجرا شد. ولف در انجمن افتخاری پشم طلایی ثبت شد.

ولف در ژوئن 1920 با مدرک لیسانس هنر از UNC فارغ التحصیل شد و در سپتامبر وارد دانشگاه هاروارد شد و در آنجا زیر نظر جورج پیرس بیکر نمایشنامه نویسی خواند . دو نسخه از نمایشنامه او به نام کوه ها توسط کارگاه بیکر 47 در سال 1921 اجرا شد.

در سال 1922، ولف مدرک کارشناسی ارشد خود را از هاروارد دریافت کرد.  ولف یک سال دیگر با بیکر مطالعه کرد و کارگاه 47 نمایشنامه 10 صحنه ای او را به شهر ما خوش آمدید در می 1923 تولید کرد.

ولف بار دیگر در نوامبر 1923 از شهر نیویورک بازدید کرد و در حالی که سعی داشت نمایشنامه های خود را به برادوی بفروشد، برای UNC درخواست کمک مالی کرد.

کتاب داستان یک رمان  ، دراصل رساله ای ساک وولف در آن شرح چگونگی نگارش رمان دومش رودخانه و زمان را به تفصیل شرح داده است.
این رساله ، در قالب گزارش جدید، بی پرده و آرام از تلاش هایی است که ولف در راستای رسیدن به شکل هنری کار خود پشت سر نهاده است.
این کتاب می تواند مورد توجه نویسندگان جوان و کسانی قرار گیرد که دغدغه ی نوشتن دارند و دشواری های نوشتن و به چاپ رساندن کتاب ذهن آن ها را به خود مشغول کرده است.
ابتدای این کتاب مقدمه ای روشن و دقیق هم به چاپ رسیده است که پرتوی بر شخصیت و روش کار وولف می انازد.
کتاب داستان یک رمان در واقع شرحی بی پرده و جذاب و فروتنانه از بلندپروازی ها و جدالهای درونی وولف، در مقام یک نویسنده است.
این نوشتار نشان می دهد که وولف به شکل منطقی ، خود نقادی هوشیار و دقیق بود و از ضعف ها و توانایی های خود به عنوان یک نویسنده ، به شناخت و آگاهی روشن دارد.
در ابتدای این رساله ، وولف اعتراف می کند : نمی توان به کسی گفت که چگونه کتاب بنویسد یا چگونه کار کند که کتابش را به چاپ برساند.
سپس در جای دیگری می افزاید: در فرایند دشوار نوشتن کتابم ، چیزی چندان ادبی وجود ندارد . بلکه این کار، داستان عرق ریزی روح و جسم است و درد و اندوه و نومیدی حاصل از آن، پیروزی نسبی (است).
او می گوید: هنوز نمی دانم که چه گونه باید رمان نوشت، اما در این جا می خواهم بگویم که نوشتن چیست؟
سپس در این راه به موقعیت نوجوانی و جوانی خود اشاره می کند و به باورها و آرایی که امریکاییان به آن معتقدند اشاره می کند و از آن می توان نتیجه گرفت:
برای نویسنده شدن لازم است نیرویی درونی انسان را به کار وادارد، یک اجبار خاص که دنبال راهی و روزنی برای خروج باشد.

فیلم نابغه در تلویبیون در مورد زندگی وی قابل مشاهده است

+1

0